تا کی ای آتش سودا به سرم برخیزی ..... تا کی ای ناله زار از جگرم برخیزی
تا کی ای چشمه سیماب که در چشم منی ..... از غم دوست به روی چو زرم برخیزی
عید نوروز و خانه تکانی دل
ایام نوروز در راه است و همه ما در تدارک خانه تکانی، دور ریختن وسایل ممکنه و تغییر دکوراسیون .همه این کارها مربوط به دنیای بیرون است اما دنیای درون چه؟ آیا دل و روح ما به خانه تکانی نیاز ندارد؟ تغییر لازم ندارد؟
خانه ما با گرد و غبار و دود و خاک آلوده می شود و دل ما با گناه و معصیت و کمتر کسی پیدا می شود که در طول زندگی در برابر گناه و نافرمانی، مصونیت داشته باشد بلکه نوع افراد به عللی ، کم و بیش به گناه آلوده می شوند مصونیت و بیمه شدن افراد در برابر گناه و آلودگی به مقدار خویشتن داری آنان در برابر هوس بستگی دارد .
گروهی که از تمالک نفسانی و خویشتن داری قوی و نیرومندی برخوردارند ، کمتر به گناه آلوده می شوند و گاهی در پرتو قدرت خویشتن داری که به پایه عصمت رسیده ، در برابر گناه، بیمه می گردند ولی گروهی که خویشتن داری آنان ضعیف و ناتوان است و مانند بید لب جویبار، از هر سو بادی می آید به آن سو متمایل می شوند کمی در مسجد در کنار کعبه مشغول نماز و طوافند و کمی در گناه غوطه ورند ، از طهارت و پاکی سهم کم تری خواهند داشت و پشت آنان از بار گران گناه سنگین خواهد بود.(69 فرقان)
خانه تکانی دل و روح و امید به بهبودی
بزرگ ترین نعمت برای یک بیمار موضوع امید به بهبودی اوست و اگر بیمار از بهبودی خود مأیوس و نومید گردید ، چه بسا با اجل زودرسی از بین برود و قبل از اجل جان بسپارد در صورتی که امید به بهبودی در روح و روان او انبساطی پدید آورده و قوای درونی را برای راندن بیماری آماده می سازد.
فرد گنهکار، یک بیمار روحی است، اگر از مغفرت و آمرزش خدا مأیوس گردد و در زندگی آینده هیچ نوع روزنه امیدی را مشاهده نکند ، هرگز به فکر اصلاح و پاکی خویش نمی افتد و نه تنها از گناهان دیرینه خویش ابراز ندامت نکرده و دست برنمی دارد ، بلکه روز به روز پشت او از بار سنگین گناه سنگین تر و پرونده زندگی او سیاه تر می گردد.
یکی از نعمت های بزرگ الهی نسبت به بندگان خود این است که راه بازگشت را به روی بندگان خود بازگذارد و خود را توّاب و توبه پذیر معرفی کرده است. (70/ فرقان)
نوید توبه در خانه تکانی دل و روح
از نظر روانی نوید توبه بزرگ ترین عامل برای پاکسازی روح از هر نوع آلودگی در آینده زندگی است و اگر چنین نویدی در کار نبود هیچ فردی به فکر پاکی در ادامه زندگی نمی افتاد همه افراد از یک منطق عامیانه "آب که از سر برفت چه یک نی و چه صد نی" پیروی نموده و روز به روز هم پرونده آنان قطورتر می شود.
به سبب اهمیتی که توبه در پاک سازی محیط و سعادت انسان دارد ،
85 بار در قرآن وارد شده است قرآن گروه شرک را به عذابی شدید تهدید می کند.(69 ، فرقان)
ولی بلافاصله روح رجا و امید را در کالبد آنان دمیده و نوید می دهد که با انجام دادن سه عمل می توانند محیط زندگی را پاک سازند و آثار گناهان پیشین را محو و نابود سازند.
إِلَّا مَن تَابَ "به سعی خدا بازگردد و از کارهای زشت خویش در گذشته جدا پشیمان شود.
و آمَنَ "دست از شرک بردارد و به خدای یگانه ایمان بیاورد
وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا .کارهای نیک انجام دهد و تمام وظایف فردی و اجتماعی خویش را به جا آورد.
خانه تکانی دل و روح با درخت ایمان
ایمان درختی است که در سرزمین دل می روید و عمل نیک، میوه های شیرین این شجره است. توبه از گناه که حاکی از یک نوع شایستگی خاص برای رحمت حق است، سبب می شود که درهای مغفرت و آمرزش به روی انسان بازگردد و در نتیجه برگ های سیاه پرونده فرد توبه کار حذف گردیده و به حکم، عمل صالحا که تنها حسنات و کارهای نیک او در آن جا ثبت شود.
به معنای دیگر، پرونده این شخص را تنها برگ های سیاه که حاکی از آلودگی او بود تشکیل می داد ولی وقتی به سوی خدا بازگشت و به خدای یگانه ایمان آورد و اعمال نیک انجام داد ، برگ های سفید و زرینی در کنار برگ های سیاه قرار می گیرد ولی چون نتیجه توبه، پاک سازی محیط روح و نادیده گرفتن قسمت های سیاه پرونده زندگی است ، قطعاً اوراق سیاه از آن حذف می گردد و تنها برگ های زرین به جا می ماند؛ فَأُوْلَئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا .
موفقیت فاطمه (س) را در مسیر مادى که باید سرمشقى براى زنان جهان باشد مرهون دیدگاهى است که این بانوى بزرگ اسلامى با استفاده از اندیشه اسلامى براى خود پدیدآورده و اتخاذ کرده است و ما را توان بررسى همه جانبه این دیدگاه نیست در اینجا دیدگاه این بانوی گرانقدر اسلام را درباره خانواده ذکر می نماییم.
خانواده از دیدگاه فاطمه (س) کانونى مقدس است و میزان قداست آن بحدى است که او دوست دارد تمام مدت عمر و اوقات خود رادر آن بگذارند و آن را سنگرى محکم در جبهه کارزار جهانى بسازد.
همه چیز از خانواده آغاز میگردد، حتى سعادت یا بدبختى یک ملت در خانواده رقم می خورد و عزت و سعادت جامعه از آنجا منشأ می گیرد.
هم چنین اگر با دیدى وسیعتر نگریسته شود جنگها و صلحها در محیط و جو خانواده تکون می یابد.
و در آنجاست که کودکان، یعنى پدران فرداى بشر درسها مىآموزند بدین سان اگر بناى رشدى در جامعهاى است آغاز آن باید از خانواده باشد.
فاطمه (س) به کانون خانوادگى دل بسته است، آنچنان که وقتى مسأله تقسیم کار را پدرش با او مطرح می کند و معلوم می شود که فاطمه (س) باید در کانون خانواده به امور داخلى آن بپردازد، خداى را سپاس می گذارد.
و به گرمى و سر و سامان دادن خانواده می پردازد و آن را چون کارگاهى براى تربیت رهبرى قرار می دهد.
بسم الله الرحمن الرحیم\هست کلید درِ گنجِ حکیم
فاتحة فکرت و ختم سخن\نام خدای است برو ختم کن
پیش وجود همه آیندگان\بیش بقای همه پایندگان
سابقه سالار جهان قِدَم\مرسله پیوند گلوی قلم
پرده گشای فلک پرده دار \پردگی پرده شناسان کار
مبدع هر چشمه که جودیش هست\مخترع هرچه وجودیش هست
لعل طراز کمر آفتاب\حلّه گرخاک و حلی بند آب
پرورش آموز درون پروران\روز برآرندة روزی خوران
مهره کش رشتة باریک عقل\روشنی دیدة تاریک عقل
داغ نه ناصیه داران پاک\تاج ده تخت نشینان خاک...
به خواب هایت دل مبند ، زندگی از آن هوشیاران و بیدارانی است ، که از تنهایی خویش برون آمده و به هم پیوسته اند . حکیم ارد بزرگ
وَ قَالَ [علی علیه السلام] الْعَجْزُ آفَةٌ وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ وَ نِعْمَ الْقَرِینُ الرِّضَى .
و درود خدا بر حضرت علی (ع)، فرمود : ناتوانى ، آفت و شکیبایى ، شجاعت و زُهد ، ثروت و پرهیزکارى ، سپرِ نگه دارنده است : و چه همنشین خوبى است راضى بودن و خرسندى .
